Francuski
Angielski
Arabski
Chiński
Chorwacki
Czeski
Duński
Fiński
Grecki
Hiszpański
Holenderski
Japoński
Niemiecki
Norweski
Polski
Portugalski
Rosyjski
Szwedzki
Turecki
Ukraiński
Węgierski
Włoski
TAGI
nauka angielskiego język rosyjski gry on-line słownictwo angielskie nauka rosyjskiego piosenka piosenki z tłumaczeniem wypracowania tłumaczenie matura język angielski niemiecki francuski zwroty język hiszpański ćwiczenia gramatyka język włoski film angielski wyrażenia hiszpański słówka język niemiecki włoski test nauka języka angielskiego język francuski nauka francuskiego rosyjski
Język francuski - Alfabet i wymowa
Alfabet francuski składa się z 26 liter:
Oprócz tego, w języku francuskim istnieje kilka znaków dodatkowych:
- samogłoski mogą nosić trzy rodzaje akcentów: accent grave (`), accent aigu (´) oraz accent circonflexe (ˆ). Ich obecność zmienia wymowę samogłoski, a także może zmieniać znaczenie wyrazu: np. słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie.
- Znak tréma (¨) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane odzielnie, a nie tworzyć jedną głoskę, np. wyraz air (powietrze) czytamy er, ale Zaïre (Zair) czytamy Zair.
- Znak cédille występuje jedynie przy literze c (ç), którą wymawiamy wtedy jako s, niezależnie od tego, jaka litera po niej następuje, np. français (francuski).
é – accent aigu, np. l’étoile (gwiazda)
è – accent grave, np. le père (ojciec)
ê – accent circonflexe, np. être (być)
ï – tréma, np. le maïs (kukurydza)
ç – cédille, np. façon (krój, sposób)
Najważniejsze zasady pisowni i wymowy:
- c przed samogłoskami e, i, y czytamy jako s. W pozostałych przypadkach – jako k
ciel (niebo)
café (kawiarnia, kawa)
- ch czytamy jak polskie sz
chanter (śpiewać)
- g przed samogłoskami e, i, y wymawiamy jako ż. W pozostałych przypadkach – jako g
changer (zmieniać)
religion (religia)
gare (dworzec)
- gn wymawiamy jak polskie ń
montagne (góra)
- h nie wymawia się w ogóle
horizon (horyzont)
- j czytamy jako ż
jour (dzień)
- ai czytamy jako e
semaine (tydzień)
- au, eau czytamy jako o
eau (woda)
- eu, œu jest zbliżone do niemieckiego ö
heure (godzina)
jeudi (czwartek)
- oi, oy wymawiamy ła
toi (ty)
- ou czytamy jako u
ouvrir (otwierać)
- nieakcentowanego e na końcu wyrazu nie wymawia się w ogóle
usine (fabryka)
- ph czytamy jako f
pharmacie (apteka)
- qu czytamy jako k
quatre (cztery)
- na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, p, s, t, x.
| A (a) | J (żi) | S (es) |
| B (be) | K (ka) | T (te) |
| C (se) | L (el) | U (u) |
| D (de) | M (em) | V (we) |
| E (e) | N (en) | W (dublewe) |
| F (ef) | O (o) | X (iks) |
| G (że) | P (pe) | Y (igrek) |
| H (asz) | Q (ku) | Z (zed) |
| I (i) | R (er) |
Oprócz tego, w języku francuskim istnieje kilka znaków dodatkowych:
- samogłoski mogą nosić trzy rodzaje akcentów: accent grave (`), accent aigu (´) oraz accent circonflexe (ˆ). Ich obecność zmienia wymowę samogłoski, a także może zmieniać znaczenie wyrazu: np. słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie.
- Znak tréma (¨) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane odzielnie, a nie tworzyć jedną głoskę, np. wyraz air (powietrze) czytamy er, ale Zaïre (Zair) czytamy Zair.
- Znak cédille występuje jedynie przy literze c (ç), którą wymawiamy wtedy jako s, niezależnie od tego, jaka litera po niej następuje, np. français (francuski).
é – accent aigu, np. l’étoile (gwiazda)
è – accent grave, np. le père (ojciec)
ê – accent circonflexe, np. être (być)
ï – tréma, np. le maïs (kukurydza)
ç – cédille, np. façon (krój, sposób)
Najważniejsze zasady pisowni i wymowy:
- c przed samogłoskami e, i, y czytamy jako s. W pozostałych przypadkach – jako k
ciel (niebo)
café (kawiarnia, kawa)
- ch czytamy jak polskie sz
chanter (śpiewać)
- g przed samogłoskami e, i, y wymawiamy jako ż. W pozostałych przypadkach – jako g
changer (zmieniać)
religion (religia)
gare (dworzec)
- gn wymawiamy jak polskie ń
montagne (góra)
- h nie wymawia się w ogóle
horizon (horyzont)
- j czytamy jako ż
jour (dzień)
- ai czytamy jako e
semaine (tydzień)
- au, eau czytamy jako o
eau (woda)
- eu, œu jest zbliżone do niemieckiego ö
heure (godzina)
jeudi (czwartek)
- oi, oy wymawiamy ła
toi (ty)
- ou czytamy jako u
ouvrir (otwierać)
- nieakcentowanego e na końcu wyrazu nie wymawia się w ogóle
usine (fabryka)
- ph czytamy jako f
pharmacie (apteka)
- qu czytamy jako k
quatre (cztery)
- na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, p, s, t, x.
Tagi: alfabet, francuski, język francuski, nauka języka
Zaproponuj zmianę
|
Profesor Pierre Intensywny kurs (4 x CD ROM + książka GRATIS)
Multimedialny kompleksowy kurs języka francuskiego - od postaw do poziomu średnio zaawansowanego (A1-B2) |
