Francuski
Angielski
Arabski
Chiński
Chorwacki
Czeski
Duński
Fiński
Grecki
Hiszpański
Holenderski
Japoński
Niemiecki
Norweski
Polski
Portugalski
Rosyjski
Szwedzki
Turecki
Ukraiński
Węgierski
Włoski
TAGI
angielski test nauka języka hiszpańskiego zwroty język niemiecki nauka języka angielskiego język hiszpański nauka angielskiego nauka francuskiego język angielski język włoski matura francuski piosenki z tłumaczeniem wyrażenia niemiecki gramatyka ćwiczenia włoski rosyjski gry on-line język francuski film piosenka hiszpański słówka wypracowania język rosyjski słownictwo angielskie tłumaczenie
Język francuski - Alfabet i wymowa
Alfabet francuski składa się z 26 liter:
Oprócz tego, w języku francuskim istnieje kilka znaków dodatkowych:
- samogłoski mogą nosić trzy rodzaje akcentów: accent grave (`), accent aigu (´) oraz accent circonflexe (ˆ). Ich obecność zmienia wymowę samogłoski, a także może zmieniać znaczenie wyrazu: np. słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie.
- Znak tréma (¨) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane odzielnie, a nie tworzyć jedną głoskę, np. wyraz air (powietrze) czytamy er, ale Zaïre (Zair) czytamy Zair.
- Znak cédille występuje jedynie przy literze c (ç), którą wymawiamy wtedy jako s, niezależnie od tego, jaka litera po niej następuje, np. français (francuski).
é – accent aigu, np. l’étoile (gwiazda)
è – accent grave, np. le père (ojciec)
ê – accent circonflexe, np. être (być)
ï – tréma, np. le maïs (kukurydza)
ç – cédille, np. façon (krój, sposób)
Najważniejsze zasady pisowni i wymowy:
- c przed samogłoskami e, i, y czytamy jako s. W pozostałych przypadkach – jako k
ciel (niebo)
café (kawiarnia, kawa)
- ch czytamy jak polskie sz
chanter (śpiewać)
- g przed samogłoskami e, i, y wymawiamy jako ż. W pozostałych przypadkach – jako g
changer (zmieniać)
religion (religia)
gare (dworzec)
- gn wymawiamy jak polskie ń
montagne (góra)
- h nie wymawia się w ogóle
horizon (horyzont)
- j czytamy jako ż
jour (dzień)
- ai czytamy jako e
semaine (tydzień)
- au, eau czytamy jako o
eau (woda)
- eu, œu jest zbliżone do niemieckiego ö
heure (godzina)
jeudi (czwartek)
- oi, oy wymawiamy ła
toi (ty)
- ou czytamy jako u
ouvrir (otwierać)
- nieakcentowanego e na końcu wyrazu nie wymawia się w ogóle
usine (fabryka)
- ph czytamy jako f
pharmacie (apteka)
- qu czytamy jako k
quatre (cztery)
- na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, p, s, t, x.
| A (a) | J (żi) | S (es) |
| B (be) | K (ka) | T (te) |
| C (se) | L (el) | U (u) |
| D (de) | M (em) | V (we) |
| E (e) | N (en) | W (dublewe) |
| F (ef) | O (o) | X (iks) |
| G (że) | P (pe) | Y (igrek) |
| H (asz) | Q (ku) | Z (zed) |
| I (i) | R (er) |
Oprócz tego, w języku francuskim istnieje kilka znaków dodatkowych:
- samogłoski mogą nosić trzy rodzaje akcentów: accent grave (`), accent aigu (´) oraz accent circonflexe (ˆ). Ich obecność zmienia wymowę samogłoski, a także może zmieniać znaczenie wyrazu: np. słówko ou znaczy albo, ale où znaczy gdzie.
- Znak tréma (¨) występuje wtedy, gdy sąsiadujące samogłoski powinny być czytane odzielnie, a nie tworzyć jedną głoskę, np. wyraz air (powietrze) czytamy er, ale Zaïre (Zair) czytamy Zair.
- Znak cédille występuje jedynie przy literze c (ç), którą wymawiamy wtedy jako s, niezależnie od tego, jaka litera po niej następuje, np. français (francuski).
é – accent aigu, np. l’étoile (gwiazda)
è – accent grave, np. le père (ojciec)
ê – accent circonflexe, np. être (być)
ï – tréma, np. le maïs (kukurydza)
ç – cédille, np. façon (krój, sposób)
Najważniejsze zasady pisowni i wymowy:
- c przed samogłoskami e, i, y czytamy jako s. W pozostałych przypadkach – jako k
ciel (niebo)
café (kawiarnia, kawa)
- ch czytamy jak polskie sz
chanter (śpiewać)
- g przed samogłoskami e, i, y wymawiamy jako ż. W pozostałych przypadkach – jako g
changer (zmieniać)
religion (religia)
gare (dworzec)
- gn wymawiamy jak polskie ń
montagne (góra)
- h nie wymawia się w ogóle
horizon (horyzont)
- j czytamy jako ż
jour (dzień)
- ai czytamy jako e
semaine (tydzień)
- au, eau czytamy jako o
eau (woda)
- eu, œu jest zbliżone do niemieckiego ö
heure (godzina)
jeudi (czwartek)
- oi, oy wymawiamy ła
toi (ty)
- ou czytamy jako u
ouvrir (otwierać)
- nieakcentowanego e na końcu wyrazu nie wymawia się w ogóle
usine (fabryka)
- ph czytamy jako f
pharmacie (apteka)
- qu czytamy jako k
quatre (cztery)
- na końcu wyrazu nie wymawia się spółgłosek d, p, s, t, x.
Tagi: alfabet, francuski, język francuski, nauka języka
Zaproponuj zmianę
|
Francuski Kurs podstawowy. 3. edycja (książka + 3 płyty CD + program)
Kurs dla zabieganych - ucz się w samochodzie, w podróży, na siłowni! |
