Czas przeszły
l’imparfait tworzy się regularnie dla wszystkich czasowników. Jedynym wyjątkiem jest czasownik être. Do tematu pierwszej osoby liczby mnogiej w czasie
teraźniejszym (który otrzymujemy po odjęciu końcówki -ons) dodajemy następujące końcówki:
pouvoir (móc)
je pouv
ais
tu pouv
ais
il / elle / on pouv
ait
nous pouv
ions
vous pouv
iez
ils / elles pouv
aient
Nieregularną odmianę ma tylko czasownik
être.
j’
étais
tu
étais
il / elle / on
était
nous
étions
vous
étiez
ils / elles
étaient
Czasu przeszłego
l’imparfait używa się do:
- wyrażania czynności przeszłej niedokonanej, o której nie wiemy kiedy się zaczęła.
Elle se promenait dans Paris. – Ona spacerowała po Paryżu.
- wyrażania czynności, powtarzającej się, zwyczajowej.
Quand j’avais 16 ans, j’allais souvent à la discothèque. – Kiedy miałem 16 lat,
chodziłem często na dyskotekę.
- opisu osób w przeszłości lub tła akcji.
Le ciel était nuageux, Marie portait un imperméable. – Niebo było pochmurne,
Marie miała na sobie płaszcz przeciwdeszczowy.
Materiał powstał na podstawie
Francuski Gramatyka