W języku francuskim zaimki osobowe dzielą się na słabe i mocne.
Zaimki osobowe słabe
Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
je - ja | nous - my |
tu - ty | vous - wy |
il - on | ils - oni |
elle - ona | elles - one |
on | |
Zaimka on używa się, gdy:
- wyrażamy formę bezosobową.
On ne peut pas fumer ici. - Tu nie można palić.
- mówimy o pierwszej osobie liczby mnogiej ( w języku potocznym)
On va à Varsovie. - Jedziemy do Warszawy.
Po zaimku
on czasownik zawsze występuje w formie
trzeciej osoby liczby pojedynczej.
Zaimki słabe
zawsze występują z czasownikiem w formie osobowej.
Zaimki osobowe mocne
Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
moi - ja | nous - my |
toi - ty | vous - wy |
lui - on | eux - oni |
elle - ona | elles - one |
soi | |
Zaimki osobowe mocne mogą:
- występować samodzielnie
Qui a dit ça ? Moi. - Kto to powiedział? Ja.
- służyć do podkreślenia osoby, o której mówimy
Toi, tu n’es jamais en retard. - Ty się nigdy nie spóźniasz.
- występować po przyimkach
Quand tu vas voir Paul ? Je vais chez lui demain. - Kiedy będziesz się widziała z Paulem? Idę do niego jutro.
Przed wyrazami zaczynającymi się na
samogłoskę lub
h nieme, zaimek je przybiera formę skróconą, np.
J’aime les oranges. (Lubię pomarańcze.)
Materiał powstał na podstawie:
Francuski Kurs podstawowy